چَ�رت و�َ پ�َرت´ |
|
و راه حلهايي عجيب تر. که زماني ميفهمم، که اصلا وقتش نيست. اصلا. شايد هيچوقت زمانش نيست. حالا هرچقدر ميخواهي به گوشي موبايلت نگاه کن. بويش کن نازش کن منتظر بمان تا دلت ميخواهد. ميهماني تمام است. بيشتر احساس ميکنم يک بچهء ناخواستهام. همگي بچههاي ناخواسته هستيم. ميروم و سَرَک ميکشم و در آخر به آغوش خودت برميگردم. به آغوش خودم. گاهی لحظات برای اینند که بگذرند و بروند. لازم نیست ازشان عکس بگیری که بمانند. نباید. 12:28 PM - آرش فتاحی - 0 comments |